ரைட் - விமர்சனம்

போலீஸ் இன்ஸ்பெக்டராக நட்டி, பிரதமரின் பாதுகாப்பில் பங்கேற்கச் செல்ல, அந்த இடைவேளையில் அவரது காவல் நிலையமே சிக்கலான சூழ்நிலைக்கு ஆளாகி விடுகிறது. அறியப்படாத ஒரு மர்ம நபர், தொழில்நுட்பத்தின் மூலம் காவல் நிலையத்தை தனது கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டு வந்து, அதன் சுற்றிலும் வெடிகுண்டுகள் வைக்கப்பட்டிருப்பதாக எச்சரிக்கிறார். வெளியே செல்வோரின் உயிரையே தியாகம் செய்ய வேண்டிய நிலை உருவாக, உள்ளே இருந்த போலீஸாரும் பொதுமக்களும் பீதிக்கு ஆளாகிறார்கள்.  

அந்த நேரத்தில், தன் மகன் காணாமல் போனதைப் புகார் செய்ய வந்த அருண் பாண்டியன், திருமண அழைப்பிதழ் கொடுக்க வந்த பெண் சப்-இன்ஸ்பெக்டர், இரண்டு கைதிகள் உள்ளிட்டோர் நிலையத்திற்குள் சிக்கித் தவிக்கிறார்கள். பிரதமரின் பாதுகாப்பு நிகழ்ச்சி நடக்கும்போது இந்த தகவல் வெளிப்பட்டால் பெரும் பரபரப்பு ஏற்படும் என்பதால், காவல்துறை மறைமுகமாக பிரச்சனையை சமாளிக்க முயல்கிறது. அந்த மர்ம நபர் யார்? அவரது நோக்கம் என்ன? காவல் நிலையத்தில் சிக்கியவர்கள் உயிர் பிழைத்தார்களா? என்பதே திரைப்படத்தின் மையக் கேள்விகள்.  

கதையின் நாயகன் என்ற அடையாளத்துடன் இருந்தாலும், நட்டி அவ்வாறு தேவையில்லாமல் புக்கப்படாமல், முக்கிய தருணங்களில் பிரவேசித்து கதையின் முடிச்சுகளை திறந்து வைத்திருக்கிறார். இறுதி காட்சியில் அவர் கொடுக்கும் எண்ட்ரி, அவரை உண்மையான நாயகனாக நிலைநிறுத்துகிறது.  

அருண் பாண்டியன் தனது மகனை இழந்த தந்தையின் வலியையும், அதன் மீதான கோபத்தையும் சீரியசான உணர்வோடு வெளிப்படுத்துகிறார். குறிப்பாக, இச்சூழ்நிலையால் அவனைச் சுற்றி எழும் சந்தேகங்களே திரைக்கதைக்கு வலிமை சேர்க்கின்றன.  

அக்‌ஷரா ரெட்டி, பெண் சப்-இன்ஸ்பெக்டராக நம்பகமான தோற்றம் அளித்து, சூழ்நிலையை எவ்வாறு சாமர்த்தியமாக சமாளிக்கிறாள் என்பதைத் தெளிவாக காட்டியிருக்கிறார்.  

மூணார் ரவி கான்ஸ்டபிளாக, வெடிகுண்டின் கீழ் சிக்கிக்கொண்டு முழுக்க பீதியுடன் வாழ்வதை எளிமையாகவும், இயல்பாகவும் வெளிப்படுத்தியுள்ளார். அதுவே அந்த கதாபாத்திரத்தை பாராட்டத்தக்கதாக மாற்றுகிறது.  

வினோதினி, ஆதித்யா சிவகுமார்–யுவினா, தங்கதுரை, மற்ற போலீஸ் கதாபாத்திரங்கள் என அனைவரும் தங்கள் பங்களிப்பால் கதையை சீராக நகர்த்துகிறார்கள்.  

இசையமைப்பாளர் குணா பாலசுப்பிரமணியனின் பாடல்கள் சிறிதளவு தாக்கத்தை உருவாக்கினாலும், பின்னணி இசை கதையின் பரபரப்பையும் உணர்ச்சியையும் கைக்கட்டிப் பிடிக்கிறது.  

ஒளிப்பதிவாளர் எம். பத்மேஷ், காவல் நிலையம் என்ற ஒரே இடத்துக்குள் சிக்கியிருந்தாலும், கேமரா வேலைப்பாடு மூலம் ஒருவித ஒரே மாதிரித் தன்மை ஏற்படாமல் தடுக்கிறார். நாகூரான் ராமச்சந்திரனின் எடிட்டிங் வேகத்தைப் பாதுகாக்கும் வகையில் சிறப்பாக அமைகிறது. கலை இயக்குநர் தாமுவின் காவல் நிலைய வடிவமைப்பே படத்தின் உயிராகக் கூறலாம்.  

சுப்பிரமணியன் ரமேஷ்குமார், பெண்களுக்கு எதிரான குற்றமும் அதற்குப் பின்னாலான பழிவாங்கும் கதையையும் புதிய முறையில் சொன்னுள்ளார். முழுக்க காவல் நிலையத்தை மேடையாக எடுத்து, எந்தளவு ரசிக்க வைக்கும் பரபரப்பையும் குறையாமல் பேணியிருப்பது இயக்கத்தில் அவரின் பலமாகத் தெரிய வருகிறது.  

தொடக்கத்தில் நட்டி மற்றும் காவல் நிலையச் சம்பவங்களுக்கிடையில் தொடர்பில்லாமல் தோன்றினாலும், சில திருப்பங்களையும் கதாபாத்திரங்களையும் சாமர்த்தியமாகப் பயன்படுத்தி, பார்வையாளர்களைக் கதையுடன் இழுத்துச் செல்லும் பணி இயக்குநரால் வெற்றிகரமாக நிறைவேற்றப்பட்டுள்ளது.  

இதனால், ‘ரைட்' காவல் நிலையம் ஒன்றின் சுவர்களுக்குள் நடந்து கொண்டும், பார்வையாளரை இருக்கையில் நிற்கவிடும் அளவுக்குச் சுவாரஸ்யமாக நகரும் த்ரில்லர்.