விடுதலை 2 - விமர்சனம்

வெற்றிமாறன் இயக்கத்தில், இளையராஜா இசையமைப்பில், விஜய் சேதுபதி, மஞ்சு வாரியர், சூரி மற்றும் பலர் நடித்திருக்கும் படம்.

பெருமாள் வாத்தியாரை துப்பாக்கி முனையில் கைது செய்வதுடன் நிறைந்த முதல் பாகத்துக்கு அடுத்தெழுந்திருக்கும் இந்த தொடர்ச்சியில், பள்ளி வாத்தியாரான பெருமாள் என்பவர் ஏன், எப்போது, எப்படி தமிழர் மக்கள் படையின் தலைவராக உருவெடுக்கிறார் என்பதே முக்கிய கதையாக அமைக்கப்பட்டுள்ளது.

சமூக அநீதிகள், பணக்காரர்களின் சுரண்டல், ஆதிக்க அடக்குமுறை ஆகியவற்றை எதிர்த்து ஆயுதம் ஏந்தி போராட வேண்டிய அவசியம் எவ்வாறு உருவாகிறது என்பதையும், அந்த வழியில் பெருமாளின் வாழ்க்கையில் ஏற்படும் திருப்பங்களையும் ஆர்ப்பாட்டமாகக் கொண்டாடுகிறது.

பள்ளி வாத்தியாராக இருந்தபோது சட்டத்தின் மீது வைத்திருந்த நம்பிக்கை அற்றுப் போக, ஒரு கம்யூனிஸ்ட் இயக்கவாதியாக மாறுவதற்குக் காரணமாக அமைவது, அந்த இயக்கத்தில் இருந்து தொழிற்சங்கக் காரணத்திற்காக பணி செய்வது, இறுதியில் அரசியலையும் மீறி ஆயுதம் ஏந்தும் போராளியாக மாறுவது என பல பாதைகளில் பயணிக்கிறார். பெருமாள் வாத்தியாரின் காதலராகவும் கணவராகவும் உற்சாகமான இயல்பில் நடிக்கும் விஜய் சேதுபதி, இந்த கதாபாத்திரத்தின் பல அம்சங்களை திறம்பட பிடித்திருக்கிறார். இவை தானே இரண்டாம் பாகத்தின் தூய அரசியல் அணுகுமுறை எனலாம்.

தமது இயக்கத்தின் நோக்கங்களுக்காகக் குரல் கொடுத்து, பெருமாளுக்கு பாலமும் பாதையும் அமைத்திருக்கும் மஞ்சு வாரியரின் கதாபாத்திரம் நேர்மையும் போராட்ட குணத்தையும் நெஞ்சில் பதியச் செய்கிறது. பணக்கார வீட்டுப் பின்னணியில் இருந்தாலும் தொழிலாளர்களுக்காக எதிர்கொள்வதன் பலத்தை காட்சிப்படுத்தும் அவற்றில், அவள் தன் தலை முடியை இழக்க நேர்கிறது. சமூகத்தில் பெண்களைத் தாழ்வாக மதிக்கும் எண்ணத்தை உடைத்தெறிய இது ஒரு சின்ன அறிகுறியாக செயல்படுகிறது.

முதல் பாகத்தில் பெருமாள் வாத்தியாரை பிடிப்பதற்காக உயிரை பணயம் வைத்துக் கடைநிலை காவலர் குமரேசனாக வெற்றிகரமாக நடித்த சூரி, பெருமாள் வாத்தியார் யார் என்பதை உணர்ந்தபின்னும் துப்பாக்கியை தன் கையில் எடுப்பதைக் கூடத் தயங்குகிறார். தன் முந்தைய செயலை பாவமாக எண்ணி வேதனைப்படும் அவர், இந்த இரண்டாம் பாகத்தில் மன நெருக்கடிகளுடன் நிகழும் பாத்திரமாக வந்து மனதில் பதிகிறார். கிளைமாக்சில் அவருக்கான முக்கியத்துவம் உண்டு.

வெற்றிமாறன் இயக்கத்தில் அரசியலுக்கான களத்தை மிகவும் விரிவாக அமையச் செய்கிறது. ஏகாதிபத்தியம் முதல் சோஷலிசம் வரை பல தரப்பினரும் சக்தியாயிருந்த காலத்தைப் பற்றியும், அதன் எதிரொலியாக மக்களின் வாழ்வியலும் குறைபாடுகளும் எவ்வாறு தெம்பாக மாற்றிக்கொள்ளப்பட்டதையும் விமர்சிப்பதற்குக் கதைக்களம் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. முன்னதாக நடந்த சம்பவங்கள் இன்று இன்னொரு வடிவில் தொடர்வது போன்ற மண்ணுணர்வை இந்தப் படம் ஏற்படுத்துகிறது. இதுவே தற்போது உயிர்வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் புதிய தலைமுறையினருக்கான அரசியல் பாடமாக அமைகிறது.

விடுதலை இயக்கத்தின் தலைவராகவும் அரசியல் குருவாகவும், கம்யூனிச கட்சியின் முக்கிய ஆளுமையாகவும் கிஷோர் நடித்திருக்கும் பாத்திரம் படத்தின் அரசியலுக்குக் கூடுதல் பலம் சேர்க்கிறது. தலைமைச் செயலாளர் ராஜீவ் மேனன் மற்றும் காவல் அதிகாரியாக கெளதம் வாசுதேவ் மேனன் ஆகியோரின் நடிப்பும் அதிகாரத் திமிரை வெளிப்படுத்தவதாக உள்ளது. கென் கருணாஸின் “கருப்பன்” என்ற பாத்திரம் மற்றும் அதற்கான சண்டைக் காட்சிகள், பொதுவாக தென்னிந்திய அரசியல் சினிமாவில் தேடப்படும் நேர்மை நிறைந்த கொந்தளிப்பைத் தருகிறது.

இளையராஜாவின் இசை காதல் காட்சிகளிலும் போராட்ட சூழலிலும் வித்தியாசமான அனுபவத்தை அளிக்கிறது. பின்னணி இசை முக்கியக் காட்சிகளுக்கு உயிரூட்டலாக பயனாக்கப்பட்டுள்ளது. ஒளிப்பதிவாளர் ஆர். வேல்ராஜ் மலையும் மலை சார்ந்த இடங்களையும் கதாபாத்திரங்களாகவே பய வைக்கிறார். குறிப்பாக இறுதி மோதல் காட்சிகளில் காட்டப்பட்ட பனி படர்ந்த மலைப்பகுதி பார்வையாளர்களுக்கு ஈர்ப்பை ஏற்படுத்தும்.

கலை இயக்குநர் ஜாக்கி, ஸ்டண்ட் பயிற்சியாளர்கள் பீட்டர் ஹெய்ன், ஸ்டண்ட் சிவா, பிரபு, ஆடை வடிவமைப்பாளர் உத்தரா மேனன் ஆகிய தொழில்நுட்பக் கலைஞர்கள் படத்திற்கு பலத்தைப் பெற்றுத் தருகின்றனர். படத்தொகுப்பாளர் ராமர், பல வெற்றிப்படங்களில் பிரதான பங்காற்றியவர் எனினும், முதல் பாகத்தின் சில இடங்களை மேலும் குறைத்திருந்தால் இன்னும் சிறப்பாக இருக்குமெனத் தோன்றுகிறது.

முதல் பாதியில் இரத்தம் தெறிக்கும் போராட்ட காட்சிகள் யதார்த்தத்தை நிகழ்த்தினாலும் சற்று நெருடலாக உள்ளது. அது போல், சில காட்சிகளில் குமரேசன் கடிதம் படிக்கும் நேரத்தில் பெருமாள் வாத்தியார் பேசுவது வசனங்களைத் தவறவிடச் செய்யும் பிழையாக தெரிகிறது. எனினும் இரண்டாம் பாதியில் வெற்றிமாறன் பேசிய அரசியல் பார்வை மற்றும் யோசனைத்திறன் இளைஞர்களை திரையரங்கில் சட்டென்று இழுத்து வீசுகிறது. டிஜிட்டல் தொழில்நுட்பத்தால் பொருளாதாரம், அரசியல் போன்ற பொது வாசங்களை பற்றி அலட்சியம் கொண்ட இன்றைய சமூகம் இந்தப் படத்தின் வாயிலாக சிந்தனை மனப்பாங்கை வளர்த்துக் கொள்ளலாம்.

ஒரு அரசியல் இயக்கம் ஆயுதம் ஏந்தி போராடுவதன் மூலமாக கிடைக்கும் வெற்றி நிரந்தரம் அல்ல என்பதையும், யாரேனும் மக்களின் ஆதரவில் மாறுபாட்டை ஏற்படுத்தும் முன்பாக தத்துவமும் நியாயமும் அவசியம் என்பதை எடுத்துரைக்கிறது. ஒரு தலைமுறை தன்னை முன்னேற்றிக்கொள்ள ஆதரிப்பது அரசியலின் பொய்கள் அல்ல, நிஜ உண்மையைத் தேடிப் போராடும் தைரியம் தான் என்பதை உதாரணங்களோடு கூறுகிறது.

“தத்துவம் இல்லாத தலைவர்கள் ரசிகர்களை மட்டுமே உருவாக்குவார்கள், அது முன்னேற்றத்துக்கு உதவாது” எனும் வசனம், வெற்றிமாறன் எழுப்பும் எச்சரிக்கை முடிச்சாகவே தோன்றுகிறது.